Wie zegt dat voor meisjes makkelijker te shoppen is dan voor jongens?
Ik ben de trotse moeder van 3 jongens en krijg regelmatig de vraag of ik het niet jammer vind dat ik geen dochters heb. Best een rare vraag vind ik dat, want het impliceert een beetje of dat een dochter het ultieme geluk is voor een moeder en een zoon dat effect net niet kan bereiken. Ik kan alleen maar voor mezelf spreken als ik zeg dat voor mij het ultieme geluk niet één, niet twee, maar zelfs drie zonen is.
Maar goed. Als ik dan ben hersteld van deze toch wel suggestieve, impertinente vraag is mijn wedervraag altijd: ‘Waarom zou ik dat jammer vinden dan?’. En een van de antwoorden is dan steevast: ‘Omdat meisjeskleding toch echt wel leuker is dan jongenskleding’.
Ik heb nooit moeite gehad met het vinden van leuke kleding voor mijn mannetjes. Als kleine baby’s droegen ze heerlijke pakjes waar je als volwassene jaloers op wordt (serieus toch? hoe lekker zou het zijn als wij ongegeneerd in dat soort pakken rond zouden kunnen lopen?). Van die heerlijke trappelpakjes die koude voetjes onmogelijk maken (aangezien babysokjes altijd een eigen leven lijken te leiden). Persoonlijk ben ik dol op de wat rustigere kleuren zoals beige, wit en welke tint blauw dan ook, en die zijn er gelukkig in overvloed, maar mocht je dol zijn op printjes en kleurrijk, dan hoef je ook niet al te ver te zoeken hoor! In kinderwinkels en online, voor een zacht prijsje of het echte designers-werk: er is echt zo ontzettend veel keus.
Naarmate ze niet meer zo ieniemienie waren en ik pakjes te baby-achtig vond worden, ging ik over op het ‘echte’ werk. Baby trui van lekker zacht materiaal gemaakt, leuk broekje gecombineerd met stoere schoentjes (al was het alleen maar om die eigenwijze sokjes aan die voetjes te houden)… ook in deze fase gewoon keuze te over hoor.
Toegegeven, voor meisjes is er misschien wel meer mogelijk: rokje, jurkje, broekje, maillot, haarspeldjes, hoofdbanden (die ik overigens persoonlijk niet helemaal begrijp, zo’n schattig babykopje lijkt spontaan op een paasei met een strik eromheen).
En toegegeven: bij jongetjes sneuvelt de kleding wellicht wat sneller. Ze blijven hangen aan een tak, moddervlekken, gaten in broeken… ja, absoluut aan de orde van de dag. Maar ik zie dat juist als een geluk bij een ongeluk! Kan ik tenminste weer lekker gaan shoppen voor mijn mannen!
Dus, voor eens en voor altijd: nee, ik vind het oprecht gemis dat ik geen dochters heb. Ik heb 3 mannetjes die mij overladen met liefde. En voor wie het belangrijk vind om te weten: ik kan gewoon mijn shop-drift kwijt. Maken jullie je over mij en andere jongensmoeders vooral geen zorgen 😉